پرسیدم از طبیبی احوال دوست گفتا...

خدایا دلم به سختی آخرین نفسهای یک در حال غرق تنگ... 

 

تنگ  "او" که پدر نامش است و  دیگر به خوابمان هم نمی آید سالها... 

 

خدایا  

 

حافظ بگو که خوش گفتی: 

 

از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامهانی رایت دهرا من هجرک القیامه
دارم من از فراقش در دیده صد علامتلیست دموع عینی هذا لنا العلامه
هر چند کازمودم از وی نبود سودممن جرب المجرب حلت به الندامه
پرسیدم از طبیبی احوال دوست گفتافی بعدها عذاب فی قربها السلامه
گفتم ملامت آید گر گرد دوست گردمو الله ما راینا حبا بلا ملامه
حافظ چو طالب آمد جامی به جان شیرین

حتی یذوق منه کاسا من الکرامه 

گر اوفتد به دستم آن میوه رسیده                         بازآ که توبه کردیم، از گفته و شنیده 

 

 روزی کرشمه‌ای کن ای یار برگزیده                    یاران چه چاره سازم با این دلِ رمیده 

 

شمشادِ خوش خَرامش در نازُ پرورید                    چون قطره‌های شبنم بر برگِ گل چکیده 

 

وان رفتنِ خوشش بین وان گامِ آرمیده                   صد ماه روز ِ رشکش جَیب قُصب دریده 

 

دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده 

 

دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده...

  

دانلود آهنگ نامه از محسن نامجو...از این شعر زیبا